Mijn vorige post heeft flink wat stof doen opwaaien.

Vooral offline hebben veel mensen gereageerd. Herkenning in te zijn gepest of buitengesloten. Of juist opgesloten zitten in een relatie. Reacties van mensen die fysieke onveiligheid herkennen in hun eigen leven. Maar ik heb ook geschokte reacties ontvangen. En grapjes waar het ongemak vanaf druipt.

Veel herkenning en dat is juist wat ik wilde bereiken. Door je eigen verhalen te delen, kun je anderen raken en inspireren om tevoorschijn te komen achter hun eigen verhaal en schaamte. Want je bent niet wat je overkomt, je kunt er wel over vertellen en zo werken aan je herstel.

En doordat je zelf laat zien dat openheid je helpt, werk je ook nog eens aan het afbreken van het algemeen taboe dat er heerst op het delen van persoonlijke verhalen. Want ongemak is iets dat we voelen bij herkenning maar het ook niet goed kunnen plaatsen. Dat willen we snel wegstoppen. We lopen weg, worden boos of maken een grapje om het ongemak te maskeren.

“Door je eigen verhaal te delen zul je uiteindelijk minder schaamte voelen op je eigen gevoelens hierover.”

Dat ongemak voelde ik zelf ook jarenlang, maar ik heb geleerd dat mezelf laten zien mij juist een gevoel van vrijheid geeft. Op de foto in mijn vorige post zag je me vastgebonden aan een boom. Maar ik sta daar vóór die boom, zichtbaar en kwetsbaar, in plaats van me erachter te verschuilen zoals ik vroeger deed.

We menen altijd sterk te moeten zijn, voor onszelf of voor anderen. Kwetsbaarheid is juist een enorme kracht. Het gaat over mild zijn naar jezelf, acceptatie en verbinding. Het delen van je eigen verhaal draagt zelfs bij aan een algemeen gevoel van saamhorigheid.

En ja, het kan ook mensen afstoten, maar uiteindelijk gaat het om die innerlijke vrijheid. Een authentiek persoon zijn. Met plussen en minnen, maar zonder dat masker van schaamte en ongemak. Want dat dient je echt niet.

Uiteindelijk ben jij zelf de enige persoon die je eigen verhaal kan vertellen. Hulp van een coach kan je daarbij helpen, maar je zal zelf de eerste stap moeten zetten op jouw pad naar vrijheid.

Wat zou er gebeuren als jij je verhaal met iemand zou delen, zonder je zorgen te maken over wat anderen ervan denken?